Buitenbeentjes

Mijn eerste blog. Aan mij de twijfelachtige eer om een blog te schrijven. Waarom schrijf ik hier überhaupt? Ik besef ineens dat er een 'speciale categorie' bestaat voor iemand als ik. Een moeder van een probleemkind. Is dat dan zo bijzonder? Ieder kind heeft toch weleens problemen? Ik ben toch ook gewoon een moeder met kinderen waar het soms niet zo lekker mee loopt? Nou, ik kan je vertellen, tenzij je er zelf mee te maken hebt, kun je echt geen voorstelling maken van mijn wereld. 

Als je kind in deze maatschappij niet in een standaardplaatje past, dan ben je anders. En met dat anders zijn, is er een probleem. Dat een kind met een stoornis ergens in het autisme-spectrum een probleem kan zijn, dat ondervind ik thuis iedere dag. Maar dat je dan ook een probleem hebt buiten de deur, dat maakt het allemaal niet makkelijker. Je kind is anders, dus het hoort er niet bij. En met dat gegeven,val ik dus ook in een bepaalde categorie.

Ik heb twee kinderen. Bij de ene ben ik een moeder als alle anderen en word ik gewoon betrokken in de koetjes en kalfjes op het schoolplein. Normaal sociaal gedrag; daar denk je niet eens bij na. Bij mijn andere kind, die ene die soms wat lastig is in de klas, gaat het contact heel anders. Of nee, dat contact is er helemaal niet. Ik ben daar de moeder van dat vervelende kind. In de ogen van die ouders ben ik een moeder die er niks van snapt, niet kan opvoeden en geen gesprek waardig is.Toch ben ik echt dezelfde persoon als aan de andere kant van het plein. 

Dat is maar een voorbeeld. Het hebben van een kind met gedragsproblemen heeft een groot effect op je leven en op dat van je gezin. Niets is vanzelfsprekend. Voor iedere stap die je neemt, thuis of buitenshuis, heb je alle scenario's al doordacht voordat je de jassen aandoet en de veters strikt. Niet even snel iets spontaan doen of zonder zorgen op weg. Het is altijd wachten op de volgende confrontatie. Met je kind of met de wereld om hem heen. 

Geloof me, er is inderdaad een categorie voor moeders zoals ik. Er valt heel wat te vertellen. Dingen waar ouders met 'gewone' kinderen niet eens bij stil staan of over nadenken. Ik ga dit blog schrijven, al is het alleen maar om de buitenwereld het kleinste sprankje begrip te laten opbrengen voor iedereen die met een kind met gedragsproblemen te maken heeft. Lees je mee?