Pas op: de computer regeert!

Vanochtend zat ik met dochterlief als eerste in de wachtkamer van de huisarts. In het weekend had ze last van een heftige allergische reactie op God-weet-wat en na twee nachten van zwellingen, roodheid en jeuk, wilden we zeker weten dat deze nacht wat rustiger zou verlopen.

De huisarts zag de bulten en deed wat ik verwachtte: ze schreef een recept voor een antihistamine. Op te halen bij de apotheek om de hoek.

De vorige keer dat ik bij de apotheek kwam (wat volgens mij minstens een jaar geleden is) kon ik in eerste instantie zonder medicijnen weer naar huis omdat ik geen portemonnee bij me had. Deze keer, had ik deze dus al bij me gestoken, want een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen.

Met portemonnee in hand haal ik het recept op. En, na wat uitleg (waarvoor ik ook niet die €6 hoef te betalen, denk ik…) zegt de apotheker me netjes gedag. Hoef ik niet te betalen? Ik vraag er nog eens naar, maar, even checken in de computer: nee, betaling is niet nodig. Fijn natuurlijk. Het is toch eigenlijk wel goed geregeld in Nederland.

Maar ik snap het niet. Vorige keer was het ook al zo’n onbenullig receptje, wat ik toen juist wel moest betalen. Ik kan het niet laten, en vraag de apotheker wanneer je nu eigenlijk wel en wanneer je niet moet bijbetalen? Wel handig om te weten in eventuele toekomstige gevallen. Nou, zegt de apotheker: ik weet het ook niet. De computer geeft het aan, en dat volgen we op. Nu lijkt mijn apotheker niet de domste, dus probeer ik het nog eens, maar het antwoord blijft hetzelfde. Volgens hem moet je betalen voor de meeste geneesmiddelen die je ook zonder recept kunt kopen. Verder moet je soms bijbetalen voor bepaalde soorten geneesmiddelen. Die kosten dan bijvoorbeeld €80 en je betaalt dan €2 zelf. En bepaalde geneesmiddelen zoals slaapmiddelen worden helemaal niet vergoed. Maar hoe dit precies zit was hem onbekend. Hij doet wat de computer zegt.

Zolang de computer het maar weet. Met die geruststellende gedachte fiets ik naar huis.